شرح عاشقی فروغی بسطامی (گزیده غزلیات)شرح عاشقی فروغی بسطامی (گزیده غزلیات)

ميرزا عباس متخلص فُروغي بَسطامي زاده ي 1213 کربلا – درگذشته ي 1274 در تهران. از غزلسرايان دوره قاجار بود و معاصر سه تن از پادشاهان: از زمان فتحعلي شاه نامور گشت، و در دوره هاي محمد شاه و ناصرالدين شاه به کار خويش ادامه داد.گفته اند که ميرزا عباس در آغاز سواد خواندن و نوشتن نداشت، اما در اثر شور و شوق فطري چندان رنج بـرد تا خواندن و نوشتن آموخت.
هنگامي که آوازه غزلهاي فروغي به گوش ناصرالدين شاه رسيد، او را به حضور طلبيد و نـسبت بـه او اظهار لطف کرد. تعدادي از غزلهاي فروغي با مطلعي از ابيات ناصرالدين شاه آغاز ميشود (مانند غزل اول).
قالب اشعار بسطامي در قالب غزل هست و از حدود 500 غزل باقيمانده از وي، 57 غزل براي چاپ در اين کتاب گزيده شده است. غزل معروفي که با ابيات زير آغاز ميشود از جمله غزلهاي اوست.
مردان خدا پردهي پندار دريدند يعني همه جا غير خدا يار نديدند
هر دست که دادند از آن دست گرفتند هر نکته که گفتند همان نکته شنيدند